zgadzać się (zgodzić się

См. также в других словарях:

• zgadzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgadzać sięam się, zgadzać sięa się, zgadzać sięają się {{/stl 8}}– zgodzić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zgadzać siędzę się, zgadzać siędzi się, zgódź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgadzać się — → zgodzić się …   Słownik języka polskiego

• zgodzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zgadzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zgodzić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzi się, zgódź się {{/stl 8}}{{stl 7}} umówić się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… …   Słownik języka polskiego

• żaden — + żadna, żadne odm. jak przym. 1. «zaimek określający występujący w zdaniach przeczących jako przydawka, oznaczający całkowity brak osoby, przedmiotu, właściwości; ani jeden» Nie przyszedł żaden interesant. Nie było żadnego telefonu. Nie mieć… …   Słownik języka polskiego

• stawić — dk a. ndk VIa, stawićwię, stawićwisz, staw, stawićwił, stawićwiony daw. dziś tylko we fraz. Stawić czoło komuś, czemuś «oprzeć się, odważnie się przeciwstawić komuś, czemuś; podjąć walkę z kimś, czymś» ◊ Stawić opór «przeciwstawić się,… …   Słownik języka polskiego